De vraag; "Welke verschillende 'fases' doorloopt iemand met genderdysforie?" kan op 2 manieren worden opgevat. Zo zijn er fases die een persoon zelf ervaart tijdens het hele proces, deze fases kunnen natuurlijk wel per persoon verschillen. Maar er zijn ook fases die meer met de medische kant van genderdysforie te maken hebben. Deze fases zijn vastgesteld door dokters en wetenschappers die veel te maken hebben met genderdysforie, ze proberen op deze manier een soort stappenplan voor hun patiënten te creëren om zo het hele traject duidelijk weer te geven. Deze fases worden eigenlijk altijd op de standaard manier doorlopen, maar natuurlijk kunnen er wat uitzonderingen bij zitten.
De Persoonlijke Fases.
De Ontdekking, Vertellen, de Transitie
De ontdekking.
De eerste fase is ‘de ontdekking’, in deze fase komen mensen met genderdysforie erachter wat ze precies hebben en wat het allemaal inhoud. Bij elk persoon verschilt de leeftijd waarin deze fase begint, sommige weten het al van kleins af aan maar er zijn ook situaties geweest waarin mensen het pas na hun vijftigste hebben ontdekt. Dit kan komen doordat iemand zijn gevoelens nooit helemaal heeft begrepen of omdat zijn of haar omgeving het niet kon accepteren en waardoor de gevoelens onderdrukt of zelfs verstopt werden. Tegenwoordig wordt er steeds meer gesproken over genderdysforie, mensen staan er meer open voor en ook in de media wordt er veel aandacht aan besteed. Deze aandacht is niet altijd positief, maar doordat er vandaag de dag meer bekend is over transgenders kunnen personen soms sneller ondervinden wat ze precies hebben of hoe ze er het beste mee om kunnen gaan.
Vertellen.
Na de eerste fase van het ontdekken, komt een vaak hele lastige fase ‘Het vertellen’, als iemand eenmaal weet wat hij of zij wil en wie ze als het ware echt willen zijn is het een logische stap om hun familie en andere nabije personen in te lichten over hun verhaal. Om iemand te vertellen dat je graag wil veranderen naar het andere geslacht is natuurlijk niet iets wat je zomaar op tafel gooit, dit gaat daarom in de meeste gevallen ook heel erg moeizaam. De reactie van de mensen om hun heen loopt altijd heel erg uit één. De ene vat het beter op als de andere, maar juist door al die negativiteit en pesterijen is het zo lastig voor mensen met genderdysforie om eerlijk te zijn over hun geaardheid. Door de jaren heen wordt genderdysforie wel steeds meer gerespecteerd, hierdoor wordt deze moeilijke fase hopelijk beetje bij beetje makkelijker gemaakt.
De Transitie.
Het vertellen is natuurlijk een hele belangrijke stap voordat je naar de laatste fase gaat, dit is ‘de transitie’. In deze laatste en ook voor de meeste de belangrijkste fase gebeurt er een heleboel. Vanaf hier komen we terecht bij het medische stappenplan. Deze geeft precies weer wat er allemaal gebeurd en hoe lang alles ongeveer gaat duren.
De Medische Fases.
De Diagnostiek, Hormonale behandeling, Operaties.
De Diagnostiek.
De diagnostiek bestaat uit een reeks gesprekken tussen de patiënt en psycholoog en daarnaast nog een psychologische test door een psychologische medewerker. Hoelang deze fase duurt, hangt van allemaal factoren af. Zo speelt de duidelijkheid van het probleem een grote rol. Als de persoon met genderdysforie er zelf nog niet geheel van bewust is en overal nog vraagtekens heeft staan gaat dit proces een stuk minder snel dan wanneer een persoon een vrij duidelijk beeld heeft hoe hij of zij erover denkt. De uitgebreide onderzoeken zijn van belang, om eventuele spijt na een behandeling zo geringe mogelijk te houden. De eerste fase, de diagnostische fase, wordt beëindigd door een adviesgesprek. In dit adviesgesprek wordt dan verteld wat ze verder willen gaan doen en hoe alles vanaf hier zal verlopen.
Hormonale behandeling.
Als alle gesprekken zijn voltooid begint het hele medische proces als eerste met een hormoonbehandeling, dit is wel pas mogelijk vanaf 16 jaar. Een endocrinoloog, of ook wel een hormoonspecialist, zal de persoon in kwestie begeleiden en helpen bij het maken van een veilige en correcte keuze voor de hormonale behandeling. Bij transvrouwen bestaat de hormoonbehandeling meestal uit producten die de testosteron afremmen en de oestrogeen toevoegen. Bij het VUmc gebruiken ze voor de behandeling bij transmannen testosteroninjecties van 250 milligram. Deze spuiten ze eens per twee weken in een spier via hier wordt het afgegeven aan de bloedbaan. Bij transvrouwen gebruiken ze de stof oestradiol of ook
wel estradiol genoemd, dit geven ze vaak in de vorm van tabletten. Deze moeten ze dan meestal tweemaal daags innemen. Tijdens de behandeling zullen geleidelijk de mannelijke kenmerken verdwijnen en de vrouwelijke kenmerken ontstaan, de haargroei op het gezicht stopt bijvoorbeeld en ook de baard in de keel zal zich niet verder gaan ontwikkelen. Bij een transman is het natuurlijk allemaal net andersom. Na de hormoonbehandeling is er dus al aardig wat veranderd, de meeste transseksuelen beginnen zich dan eindelijk weer een beetje thuis te voelen in hun eigen lichaam. De minimale lengte van deze fase is 12 maanden.
.
Operaties.
In de derde en laatste fase, de operaties, worden patiënten fysiek geholpen.
In deze operaties wordt het geslachtsdeel verwijdert en vervangen door een nieuwe bijpassende. Niet elke transseksueel ondergaat deze operatie, dit mogen ze helemaal zelf bepalen, maar voor de meeste is die operatie net het laatste wat het plaatje compleet maakt. De operaties zijn wel heel zwaar en ook komen er lange herstelperiodes bij kijken. Al met al doorlopen mensen met genderdysforie dus drie medische fases en ook drie persoonlijke fases. Natuurlijk kan per persoon de situatie allemaal iets anders verlopen, wat vast staat is dat er altijd heel veel tijd overheen gaat voordat het hele proces van ontdekking tot transitie is afgerond.
Maak jouw eigen website met JouwWeb